Rocznica odzyskania niepodległości to data wpisująca się w szczególny sposób w historię naszej Szkoły. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, oraz w pierwszych latach powojennych w Tarnowskich Górach po rządach pruskich szkolnictwo nie było w najlepszym stanie. Władze miasta podjęły więc decyzję o budowie nowego gmachu szkolnego. W Magistracie w dniu 5 listopada 1928 roku powzięto następującą uchwałę formalną:
„W dniu 10 i 11 listopada 1928 roku obchodzi Polska dziesięciolecie swego niepodległego bytu państwowego. Magistrat uczci wiekopomną rocznicę budową szkoły powszechnej.”
Ustalono przy tym, iż szkoła ma być tak wyposażona, aby nie tylko swemu celowi służyła w sposób doskonały, ale by równocześnie architektonicznie była piękna i przyczyniła się do upiększenia miasta. Ważny więc był wybór właściwego miejsca. Po wysłuchaniu wielu propozycji podjęto ostatecznie decyzję, by gmach szkolny stanął przy ulicy Parkowej (dzisiejsza Wyspiańskiego). Przygotowanie projektu powierzono Niemcowi - Martinowi Stefke, co gorąco poparł ówczesny burmistrz Tarnowskich Gór – Leopold Michatz. Realizację budowy zlecono prywatnej firmie tarnogórskiego rzemieślnika – Kaspra Jastrzembskiego. Dozór budowlany sprawować miał budowniczy miejski - Wiktor Warzecha.
W ówczesnych czasach szkoła, jako jedna z niewielu w Polsce, była zaprojektowana i wyposażona zgodnie z zasadami nowoczesnej architektury. Zaprojektowano okna wielkorozmiarowe, zainstalowano elektryczne dzwonki i centralne ogrzewanie gazem. Ewenementem, jak na owe czasy, było zastosowanie konstrukcji stalowej. Dzięki bryle architektonicznej i nowinkom technicznym była to jedna z najpiękniejszych i najnowocześniejszych szkół w Polsce.