„Świadczyć o Bogu skutecznie może tylko ten, kto nosi go w sobie”
24 marca 1921 roku, 99 lat temu, przyszedł na Świat ksiądz Franciszek Blachnicki, patron naszej Szkoły. Choć nie możemy spotkać się dziś w szkole, by wspólnie uhonorować postać tego niezwykłego duszpasterza, to niech przynajmniej przytoczenie kilku faktów z Jego biografii przypomni Wam sylwetkę księdza Franciszka, który właśnie pracy duszpasterskiej z dziećmi i młodzieżą poświęcił swą duchową drogę.
Jan Paweł II tak mówił o księdzu Blachnickim: „Swoje liczne talenty umysłu i serca, jakiś szczególny charyzmat, jakim obdarzył Go Bóg, oddał sprawie budowy Królestwa Bożego. Budował je modlitwą, apostolstwem i cierpieniem”. Ksiądz Franciszek Blachnicki urodził się w Rybniku na Śląsku w wielodzietnej rodzinie Józefa i Marii Blachnickich. Do gimnazjum uczęszczał w Tarnowskich Górach; był bardzo aktywny w harcerstwie. W 1938 roku zdał maturę, a już we wrześniu podjął służbę wojskową i brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, aż do kapitulacji. W październiku w Tarnowskich Górach rozpoczął działalność konspiracyjną. W marcu 1940 roku musiał uciekać przed gestapo. Ujęty w Zawichoście i aresztowany, po kilku tygodniach przesłuchań został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W 1941 roku przewieziony został do więzienia śledczego w Katowicach i skazany na karę śmierci za działalność konspiracyjną przeciw hitlerowskiej Rzeszy. Po ponad 4,5 miesiącach oczekiwania na wykonanie wyroku został ułaskawiony, a karę śmierci zamieniono mu na 10 lat więzienia po zakończeniu wojny. W czasie pobytu na oddziale skazańców dokonało się nagłe, cudowne nawrócenie Franciszka Blachnickiego na osobową wiarę w Chrystusa, połączone z decyzją oddania życia na Jego służbę. Po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 25 czerwca 1950 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jako wikariusz pracował kolejno w kilku parafiach diecezji katowickiej. W pracy duszpasterskiej zwracał szczególną uwagę na formowanie grup elitarnych. Wypracował metodę dziecięcych rekolekcji zamkniętych (Oaza Dzieci Bożych). W 1963 roku ks. F. Blachnicki podjął na nowo prowadzenie rekolekcji oazowych. Metodę 15-dniowych rekolekcji przeżyciowych zastosował stopniowo do różnych grup młodzieży, dorosłych i całych rodzin. Praca formacyjna zapoczątkowana w oazie rekolekcyjnej, była kontynuowana w małej grupie w parafii. Ks. F. Blachnicki opracował potrzebne do niej pomoce. W ten sposób oazy rozwinęły się w ruch, zwany dziś Ruchem Światło-Życie. Zmarł nagle w Carlsbergu 27 lutego 1987 roku. Pozostawił bogaty dorobek naukowy, popularnonaukowy i ascetyczno-formacyjny. 9 grudnia 1995 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.
„Każdy z nas ma być arcydziełem, zarówno myśli Bożej, jak i Bożego działania".
„Wspólnota jest organizmem złożonym z żywych komórek, a żywe komórki to właśnie małe wspólnoty.”
„Nowy człowiek to ten, który posiada siebie w dawaniu siebie.”
„Naszym skarbem w niebie jest tylko to, co jest wykonane w miłości.”